အိပ္ကပ္ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့
ၾကယ္ေတြက ခမ္းေနျပီ......
ဒီေန႔လည္း လမ္းေလွ်ာက္ျပန္မယ္
အႏၶတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာအိမ္နဲ႔....
ေျခေထာက္ေတြက စိတ္ရဲ႕သယ္ေဆာင္ရာဆီ.........
တိမ္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္
တိုက္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္
ဘဝေတြကိုေမာ့ၾကည့္.....
ၾကိဳးျပတ္သြားတဲ့ စြန္ကေလးဟာ
က်ိဳးက်သြားတဲ့ သစ္ကိုင္းမွာ.....
နားခိုခြင့္.....ရိွ....?.....မရိွ........!.........။ ။
ရဲရင့္လမင္း
No comments:
Post a Comment