Saturday 29 December 2012
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဂီတ
အသံေတြက အရွိန္နဲ႔ျပဳတ္က်လာတ့ဲအဟုန္
နံရံကပ္ပါးစပ္ေတြရဲ႕ အလ်င္မွာ ငင္ဖို႔ေသေနတဲ့ေဇာေတြက
တစ္ဘဝျပီးတစ္ဘဝ ဝင္တိုက္တယ္
အဘနဖူး သိုက္သြားမတူးနဲ႔ အဘကမူးတက္တယ္ အဘမူးရင္ေသြးဆိုးတယ္ဆိုပဲ
မဆိုင္တာေတြေကာက္ဆက္ မဆီတာေတြေကာက္ဆိုင္
တေယာကို စုတ္တံနဲ႔ထိုးမယ္ ပန္းခ်ီကို ဘိုးတံနဲ႔ဆြဲမယ္
ကဗ်ာဆရာေတြဆိုတာ ငလ်င္ေၾကာေပၚက မီးေတာင္ေတြလို
အခ်ိန္နဲ႔အခါကို ေခြးေျခခံုေလးေတြေပၚကေန လက္ခါျပတက္ၾကတယ္
ဟုတ္....ကဲ့......ဟုတ္........ကဲ့....ဟုတ္.....ကဲ့...ဆ....ရာ....ဒီ.....ဒီ......ည...ည
ဖုန္းကေကာင္းတယ္ လိုင္းကစုတ္ေနတာ
ေက်ာင္းေနဖို႔မေျပာနဲ႔ စားဖို႔ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ေလ ကၽြန္ေတာ့ညီလည္း ဒီမွာပဲအစ္ကို
နာမည္ကေတာ့ စည္လို႔ ပင္လို႔ သာလို႔ ယာလို႔ တစ္ျမိဳ႔လံုးအမိႈက္ပံုေတြခ်ည္းပဲ
ေျမာင္းပုပ္နံ႔ နံတယ္ကြာ ဟိုဘက္ဝိုင္းေရြ႕ရေအာင္
ငါေျပာတာ အဲဒီေဆာ္ေပါ့ ဝတ္လိုက္ရင္အလန္ေတြခ်ည္းပဲ ဘာလဲေတာ့မသိဘူး
ပိုက္ဆံမွမရိွတာ ေဆးရံုေတာင္မေရာက္လိုက္ဖူး ႏွစ္ရက္ပဲခံတယ္ ဦးေက်ာ္သူတို႔ပဲေပါ့ကြာ
ငါတို႔သမၼတၾကီးကေတာ္ေတာ္ ျမန္မာဆန္တာပဲ အိုဗားမားကိုေတာင္ ျမန္မာလိုပဲေျပာတာေအ့
ဟာ ဒို႔အဖြားကေတာ့ ဘုမသိဘမသိ ကြိဳင္ဘဲ
အေရခြံလဲတာပါကြာ ပုလင္းထဲကဝိုင္ေတြကေတာ့ ဒီအရသာပဲ
တစ္လံုးရႈံးတဲ့ ဂိုးေပါင္းေတာ့မေအာင္ေလာက္ဖူး ေအာက္ထိုင္လိုက္ဆရာ
တိုးလိုက္ က်ယ္လိုက္ အသံေတြတထပ္ ျပီးတထပ္ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ျပဳတ္က်လာ
Popခ်င္လား Rockခ်င္လား Alterလား Punkလား
ကိုယ့္ဂီတကိုယ္ေရြး ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေသြး လိုက္တိုင္းမေျပးၾကနဲ႔
လူ႔ဘဝဆိုတာ ဘာ ဘာ ညာ ညာ
မဆီတာေတြေကာက္ဆက္ မဆိုင္တာေတြေကာက္ဆီ
ဤဆိုင္သည္ ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေခၽြးနည္းစာႏွင့္ လည္ပတ္ေနေသာေၾကာင့္
ေရာက္လာသူအားလံုး ဆင္းရဲမြဲေတမႈအေပါင္းအား ျပံဳးျပံဳးေလးခံႏိုင္ရည္ရိွၾကပါေစ
ရဲရင့္လမင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment