အိမ္ျဖည့္

စကားလံုးေတြ ေရႊေရာင္သန္းေနမွ
ခ်စ္ျခင္းက လူရာဝင္သတဲ့လား...!

ေငြေၾကးကထမ္းထုတ္သြားတဲ့ ဘဝေတြအတြက္
ဘယ္တရားကို ဘယ္နတ္ေတြကမ်ားေစာင့္ပါသလဲ...!

အခ်စ္ကို လူကူးမ်ဥ္းၾကားမွကူးဖို႔
ေမတၱာတရားကိုေစ်းၾကီးၾကီးေပးဝယ္ဖို႔
ဘဝဟာ သံုးနားမညီခဲ့ဘူး
သစၥာတရားဟာ မီးေပါင္မျပည့္ခဲ့ဘူး...။

ေအာက္ဆီဂ်င္မဝရွာတဲ့ ေရဆိုးေျမာင္းထဲက ငါးတစ္ေကာင္လို
မွင္မလိုက္ေတာ့တဲ့ ေဘာလ္ပင္တစ္လက္လို
အခန္းပ်က္ေနတဲ့ ဘက္ထရီတစ္လံုးလို
ငါဟာ...ဒုကၡေတြနဲ႔ အမွည့္လြန္ေနတဲ့ေကာင္ေပါ့...။

တကယ္ဆို...
နင့္အတၱေတြ တစ္ပတ္ျပည့္ဖို႔
ငါ့ႏွလံုးသားကို နာနာက်င္က်င္တိမ္းေစာင္းေပးခဲ့တာပါ...။

ကံၾကမၼာကသာ ဘီလူးဆိုင္းမတီးခဲ့ဘူးဆိုရင္
အဲဒီဇာတ္မွာ...
ငါကလည္း ထီးေတာ္မိုး၊ပန္းေတာ္ဆက္ေပါ့...။

အခုေတာ့...
ေဒဝဒတ္ ေျမမ်ိဳတဲ့အခန္းေရာက္မွ
အကယ္ဒမီ လာေပးခ်င္ေနၾကတယ္...။

ဘယ္နတ္၊ဘယ္လူဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ
ဘယ္လိုသာဓုကိုေခၚမွာလဲ...!

တကယ္ေတာ့...
အပူအေအးမမွ်တဲ့ ဝန္းက်င္မွာ
ငါဟာ အက္ေနတဲ့ ဖန္ခြက္တစ္လံုးပါ...

နင့္အိမ္မက္ေတြ ေရႊခ်ဖို႔အတြက္ေတာ့
လူမသိ၊သူမသိ သစ္ေစးဘဝနဲ႔ပဲ
ငါ...တိတ္တိတ္ကေလး ေနဝင္ေပးခဲ့ပါ့မယ္....။                ။
          
                                                             ရဲရင့္လမင္း