Saturday, 8 December 2012
ေလေလ်ာ့ေနတဲ့လူ
အဆင္းနဲ႔အတက္
သူ႔အထက္ကေလဟာနယ္...။
အေဝးနဲ႔အနီး
ခရီးမ်ားဆဲသံသရာနယ္...။
ဓမၼနဲ႔အဓမၼ
အျငင္းပြားဆဲဤကမၠာနယ္...။
ျမိဳခ်လိုက္ ခ်ိဳျမတဲ႔ဒုကၡေတြ
ငိုခ်လိုက္ လိုတရေသာကေတြ...။
မ်က္ရည္ကပင္လယ္
ရယ္သံကေတာေတာင္...
ေစာင္းေနတဲ႔အေတြး
ေျပးေနဆဲခႏၶာဝန္မွာ
သံသရာမဆံုးေသးသ၍
ဇာတ္လမ္းေတြ အတတ္ဆန္းေတြ
မက္လံုးေတြ ျပက္လံုးေတြ
ေတ႔လြဲေတြ စစ္ပြဲေတြၾကား
ဒီလိုပဲ...ခ်ိဳမေယာင္နဲ႔ခါး
မွန္မေယာင္နဲ႔မွားတတ္လြန္းလို႔
ဘဝဟာ
ျပတင္းတစ္ေပါက္ တံခါးတစ္ခ်ပ္
အလွပ္ခံထားရတဲ႔...အိမ္လို....။..........။
ရဲရင့္လမင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment