ေအးစက္စက္ တြန္႔ေၾကေနတဲ့ ဆံႏြယ္စေတြနဲ႔
တံစက္ျမိတ္ေအာက္ ေလွ်ာက္လမ္းေလးမွာ
ျဖဴလြလြရနံ႔ေတြကို ကိုယ္ထင္ျပပါဦးလား
ႏုတ္ခမ္းဖ်ားက တဖြဲဖြဲလြင့္က်လာတတ္တဲ့
ခရမ္းႏုေရာင္အျပံဳးေတြနဲ႔ ငါ့ရဲ႕အဖိုဓာတ္ေလးကို
အတိႆယဝုတၱိေျမာက္ေအာင္ လာျပဳစားပါဦးလား
အရင္လိုပဲ ငါ့ရင္တစ္ခြင္လံုး ျမဴခိုးေတြေဝသြားေအာင္
မထင္မွတ္တဲ့ေထာင့္ခ်ိဳးကေန ငါမသိတဲ့ဘာသာစကားနဲ႔
ခဏခဏ ခိုးခိုးၾကည့္ေပးပါဦးလား
ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာမေလးေရ...
အစက္အေျပာက္ေလးေတြထားျပီး မာယာတံခါးေခါက္
မင္းကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္သြားတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့
ငါ့ဆိပ္ကမ္းမွာ ေဆာင္းေတြဆိုက္ကပ္တိုင္း...
အေရာင္ေတြ အရိပ္ေတြ နားမလည္ေတာ့တဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုရယ္
ဓမၼေတးေတြနဲ႔ မအိပ္စက္ခ်င္ေတာ့တဲ့ နားတစ္စံုရယ္
တစ္ခုခုကိုေတာင္းခံဖို႔ ျဖန္႔ထားတဲ့ လက္တစ္စံုရယ္
ေနာက္ဘဝကိုေျခခ်ခ်င္ေနတဲ့ ေသြးရူးေသြးတန္း ေျခေထာက္တစ္စံုရယ္
အရာရာအားလံုးဟာ
ဒိုးျပားေလးေတြရွပ္တိုက္ျပီး ေျပးထြက္ျခင္းခံရတဲ့ေရျပင္လို
ယဥ္ယဥ္ေလးလိႈင္းထ ေနာက္က်ိေနခဲ့ျပီ...
ရဲရင့္လမင္း
No comments:
Post a Comment