ခတ္အ‌ေၾကာင္‌းျပက္ရယ္ / ကိုယ္‌‌ေစာင္‌့နတ္နဲ႔ ငါနဲ႔ / ဘယ္သြားသြား/ အဆင္လား ‌ေျပပါတယ္‌ / ေလယာဥ္ပ်ံသံမၾကားရတဲ႔အရပ္/သမီးေရ ေခၚသံနဲ႔ မုိးလင္းခ်င္တယ္/ အ‌ေျခအ‌ေနက‌ေတာ့ ရ‌ေထပဲ/ အဲဒါမွ ျပႆနာ

စိတ္လိုလက္ရေက်ာခိုင္းမိျပန္ၿပီ။ ဘဝကိုလာကုတ္ျခစ္ေနတ့ဲ ဂုဏ္သေရရိွမ်က္ႏွာေတြ။ ဒီလုိပါပဲနဲ႔ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သြားတဲ႔အေနအထား/ ေပ်ာ္မေနဘူး/ ဝဋ္နာကံနာစိုက္ခင္းထဲ အသံထြက္ရယ္ေမာမိျပန္ၿပီ။ ေခတ္ႀကီးကၿမိဳင္တယ္။ ငါတို႔ ေတြက အ ေနၾကတာ။စိတ္လိုလက္ရေအာ္ဆဲမိျပန္ၿပီ။ ေဗဒါေတြပြင္႔ေနတဲ႔အခ်ိန္/ မုိးမရြာပါေစနဲ႔/ စာရြက္ေတြ တဖတ္ဖတ္ျပန္လွန္ရွာေတာ႔လဲ ေနရာေဟာင္းက အကြက္လုိက္/ ထီးဖြင္႔ေဆာင္းလုိက္တယ္/ မ်က္လုံးတစ္ဖက္ပြင္႔ရက္ႀကီး/ အင္တာနက္ကေဖးမွာ ညလံုးေပါက္ ကမာၻၾကီး နဲ႔ေပါက္ေပါက္ေဖာက္မယ္။ မျမင္ရတဲ့ၾကယ္ေတြကုိ ခိုးဝွက္ခံစားမယ္။ ပြင့္သမ်ွပန္းေတြကို

အရသာခံမယ္။ အရက္ခြက္ေတြကို ရနံ ့တမ်ိဳးနဲ႔ အျမည္းလုပ္မိျပန္ၿပီ။ သြားခ်င္တဲ႔လိပ္စာကုိေျပာေတာ့ ဂက္စ္မေလာက္လုိ႔ပါတဲ့ မီးပုံးပ်ံကျပန္ေျပာသြားတယ္/ စကဒ္အနားစေလး နည္းနည္းခြဲထား/ ခုိေနတဲ႔သစ္ရိပ္/ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ရံုနဲ႔ ျပန္သစ္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့ အာရံုေတြ။ မနက္ခင္းကို နာနာက်ည္းက်ည္းျပံဳးျပမိျပန္ၿပီ။ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္တံဆိပ္တစ္ခု/ အတုံးလုိက္အတစ္လုိက္ခုတ္ခ်လုိက္တဲ႔ စကားလုံးေတြ/ ဂလု ခနဲမ်ိဳမိသြားေသာ ဇလုတ္မ်ား/ အာရုံေၾကာေတြ ေလျဖတ္ကုန္တယ္/ Air Con ေအာက္က စိတ္ေအးလက္ေအးဘဝေတြထဲ ထိုးႏွစ္ေပ်ာ္ဝင္ၾကည့္တယ္။ ေနေရာင္ေအာက္မွာတေဖာက္ေဖာက္က်ေနတဲ့ နဖူးကေခြၽးေတြကို က်ီစယ္သလို ျဖစ္ေနမလား။ ျမန္ႏႈန္းျမင့္လာတဲ့ဆင္းရဲမြဲေတမႈ။ အေႏွးယာဥ္ေပၚက ဆာေလာင္ မ်က္လံုးေတြမွာ အၾကည့္ေတြ စိုက္ဝင္ေနမိျပန္ၿပီ။ လူေတြဟာ လူေတြပီသလြန္း/ နံရံကပ္ပန္းခ်ီကားမ်ား/ ပုတီးပတ္ေတြမ်ားမ်ားလာသလား/ အလုပ္ေလးရွိေတာ႔ၾကည္႔ေကာင္းတာေပါ႔/ အျမစ္ပုပ္သြားတဲ႔ သစ္တစ္ပင္/ တစ္တန္းေက်ာင္းသူဘ၀နဲ႔ လူျပန္သတ္ခ်င္တယ္/အေသြးအသားယဥ္ေက်းမႈ။ Urban Life ထဲက Money & Sex အခင္းအက်င္း။တတိယလိႈင္းနဲ႔ စတုတၳမ႑ိဳင္ၾကားက ညီွစို႔စို႔ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ႔ပြတ္သပ္မိျပန္ၿပီ။ ပါးစပ္ႀကီးအေဟာင္းသားနဲ႔ တေမ႔တေမာ/ ဖိနပ္ခြ်တ္မွာ ပုံခ်ထားတဲ႔စိတ္အရြဲ႕ေတြ/ ငယ္ငယ္ကထုတ္စည္းတုိးသလုိ ရုိးရုိးေလးေရႊ႕လုိက္တဲ႔ Chess/ အမုန္းဆုံးနာမ္စား/ မုိးေလမကြဲတဲ႔ ေတာက္တဲ႔ေတြ/ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈက က်ဴပင္ေလးေတြလုိ ယိမ္းယိမ္းႏြဲ႔ႏြဲ႕/ ေျခေထာက္အေဟာင္းႀကီးမွာ ေျခလွမ္းအသစ္ကိုတပ္ဆင္။ လမ္းေဟာင္းထဲ လမ္းေျပာင္းျပန္ေမာင္းဝင္လိုက္ရံုနဲ႔ ဆင္ဆာကလြတ္ေရာလား။ ဒီမိုကေရစီထက္ပိုေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမရိွဖူးလားလို႔ ခပ္ေထ့ေထ့ေတြးမိျပန္ၿပီ။ ေခတ္တစ္ခုမွာ ငါတို႔ေတြဟာ အနည္က်ေက်ာက္။ စနစ္တစ္ခုမွာ ငါတို႔ေတြဟာ မီးသင့္ေက်ာက္။ကာလတရားအေပါက္အျပဲႀကီးေအာက္မွာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ Side Effect ေတြအျဖစ္ နာနာက်င္က်င္ ဇကာအတိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ မိေဝးဖေဝး ျမစ္ေတြ။ ေလာင္ၿမိဳက္ စီးက်ေနတဲ့ ေခ်ာ္ရည္ေတြထဲ မိသားစုဓာတ္ပံုေလးကို ေငးမိျပန္ၿပီ။/ သူလည္း သူ႔ဒုကၡနဲ႔သူပဲ/ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြလက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကုိဇစ္ဆြဲပိတ္လုိက္မယ္/ အထီးက်န္မႈေတြကုိ အစေဖာ္တဲ႔ေဆာင္း မီးပုံရႈိ႕ပစ္လုိက္တယ္/ အခါး/ အားအားလ်ားလ်ား ကုိယ္႔နဖူးကုိယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔မိေနတာ အရူးေပါ႔/ တံဆိပ္မပါတဲ႔ ကုန္ၾကမ္း/ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ႔ ေလာင္ကြၽမ္းေနတဲ့ ခႏၶာ။ ငါနဲ႔ငါၾကား သံသယကိုတံတားတစ္စင္းလို ခင္းေလ်ွာက္မိျပန္ၿပီ။ အသံထြက္ ပစၥည္း ေတြ အသံထြက္မမွန္ေတာ့တဲ့အခါ။ ႐ုပ္ ဝတၳဳေတြ ႐ုပ္ဝတၳဳမဆန္ေတာ့တဲ့အခါ။ ေအးစက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီခြက္ေတြနဲ႔ လူ႔အျဖစ္ကို ဆန္႔က်င္မိျပန္ၿပီ။ ေရႊ႔စရာအကြက္မရိွေတာ့တဲ့အခါ စိတၱဇလူသတ္သမားဟာ ပင္လယ္ဓားျပဝတ္ရုံကိုဝတ္ဆင္ၿပီး၊ ၿမိဳ႕ရဲ႕အျမင့္ဆံုးေခါင္မိုးေပၚကေန ခုန္ခ်သြားခဲ့တယ္။ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘဝကိုအဆံုးစီရင္မိျပန္ၿပီ။ စာသားအေဆာက္အအံုေပၚက စာတက္တဲ့စာေျခာက္႐ုပ္ေတြ ခင္ဗ်ားတို႔တကယ္ရိွေနလား။ /ေထာပတ္ဘီစကစ္ေတြ ပြကုန္ၿပီ/ ဇာတိမာန္သီခ်င္းနဲ႔ ညေနကုိသိမ္းလုိက္တယ္/ကုိယ္႔အတၱနဲ႔ကုိယ္ ေနာက္မီးလင္းေနတဲ႔ ဇိမ္ခံကားေတြ/ ေဇာ႐ိုးမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ အပ်င္းေျပလ်ွာ႐ွည္မိျပန္ၿပီ။ လိင္စိတ္ၾကြေနတ့ဲ ပါေဖာမန္႔စ္ေတြနဲ႔ အႏုပညာကိုခုတုံးလုပ္ စင္ေပၚတက္ လမ္းမသလားၾကပါနဲ႔။ သူ႔အရပ္နဲ႔သူ႔ဇာတ္ကို ယဥ္ေက်းမႈေပတံနဲ႔ ခလုတ္တိုက္မိျပန္ၿပီ။ သစ္ရြက္အတုေတြနဲ႔ေဆာ့ကစားခ့ဲရလို႔ ငါတို႔ေတြဟာ ဘဝအတုေတြမွာပိုေပ်ာ္ေနၾကတာလား။ တိမ္ေတြလိုေရြ႕ေနတ့ဲ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ေတြၾကား အကန္းတစ္ေယာက္လို စိတ္ေတြၾကည္ႏူးမိျပန္ျပီ။/ Hope Hope နဲ႔ေအာ္ေနရင္း ဟုတ္ခနဲ ဟုတ္ခနဲျပဳတ္က်/ ဖုန္းမအားတုိင္း ကုိယ္႔ေခၚေနတယ္ထင္ေနတာ/ အေငြ႔တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ အသားစြတ္ျပဳတ္ေတြ/ ေရခဲမုန္႔ကုိေရခဲေသတၱာထဲမွာထည္႔ အေအးအေအးခ်င္းအခ်ိဳးခ်ၾကည္႔/ ညိွဳ႕ရင္းငင္ရင္း ေဝ့ရင္းဝိုက္ရင္း တိုက္ရင္းခိုက္ရင္း တစ္ေယာက္အမွား/တရား နဲ႔ တစ္ေယာက္ အယားမေျပတ့ဲေလာကထဲ စ်ာန္မရေသးတ့ဲ ရေသ့ေတြလို ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ တန္ခိုးျပခ်င္ေနၾကျပန္ျပီ။ စစ္အစိုးရနဲ႔ ဒီမိုက‌ေရစီ 2 in 1 လုပ္ၿပီး‌ေနာက္ ရင္ဘတ္ထဲကဆႏၵ ‌ေတြ လမ္‌း‌ေပၚထြက္ထြက္လာၾကတယ္။ ၿငိမ္‌းခ်မ္‌း‌ေရး‌ေဆ‌ြး‌ေႏြးပြဲက ပလတ္စတစ္ပန္‌း‌ေတြအ‌ေၾကာင္‌း ‌ေတြး‌ေနမိျပန္ၿပီ။ / ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဒီလူရူးေနတာ/ နတ္ဒုိးနဲ႔ သုိင္းကမလုိ႔ဆုိ/ နဖူးေပၚလက္မတင္ပဲ စဥ္းစားတယ္/ မိသားစုေမွ်ာ္တဲ႔ အိမ္အျပန္ေခြ်းနံ႔/ ဒုကၡခ်င္းစာပါ/ အ‌ေရြ႔ဟာအရာ‌ေရာက္ဖို႔လိုတယ္။ ခ်ိန္သားကိုက္ဖို႔လိုတယ္။ စနစ္က်ဖို႔လိုတယ္။ စည္‌းကမ္‌းရိွဖို႔လိုတယ္။ မ‌‌ေနႏိုင္မထိုင္နိုင္အခြံခ်ည္‌းသက္သက္ပြင္‌့လင္‌းမိျပန္ၿပီ။/ နား နားၿပီး ေျပာရင္းက နား နားၿပီး မစားရေစနဲ႔ ဆုိေတာ႔ကာ/ ဘကုန္းေနာက္က ၀လုံးလုိက္ေနတာ ဘာထူးဆန္းေနလဲ/ ကမၻာနဲ႔အၿပိဳင္ လုိက္မလည္ပါနဲ႔သံသရာရယ္/ အသံ‌ေတြရဲ႕လာရာ/လားရာ။ နား‌ေတြကၾကား/မၾကား။ မ်က္လံုး‌ေတြက ကန္‌း/မကန္‌း။ ရင္ဘတ္‌‌ေတြက ကိုယ္ခ်င္‌းစာတရား ရိွ/မရိွ။ ခံစားခ်က္ကဘယ္လို။ ခံယူခ်က္ကဘယ္ပံု။ ဘယ္လမ္‌းကိုသြား‌ေနတာလဲ။ ဘာ‌ေတးကိုဆို‌ေနတာလဲ။ အ႐ွင္လတ္လတ္ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို ‌ေျခ‌ေတြ လက္‌‌ေတြ။ တိရိစာၦန္တစ္‌‌ေကာင္လို ႐ိုင္‌းစိုင္‌းရန္လိုမႈ‌ေတြ။ ဖ်တ္လတ္တယ္။ သန္မာတယ္။ လင္‌းတယ္။ လန္‌းတယ္။ အျမင္အားျဖင္‌့ဆန္‌းၾကယ္တယ္။ ၾကယ္တာရာစစ္ပြဲ။ ‌ေျမျပင္က‌ေန ‌ေကာင္‌းကင္ဆီ တခုတ္တရ က်ဴး‌ေက်ာ္မိျပန္ၿပီ။/ ပတ္တီးေအာက္က တယုတယအနာေတြနဲ႔ ေန႔တြက္တြက္ေနရသတဲ႔/ အလုိ...ငါဘာေတြေရးေနမိပါလိမ္႔ ရပ္ဖုိ႔ေကာင္းေနၿပီ/ မစၦရိယ‌ေတြပြတ္တိုက္‌‌ေနတဲ့လူ႔‌ေလာက။ ၿခံတိုင္‌‌ေျပး‌ေျပးကိုက္‌‌ေနတ‌ဲ့ လူလိုလိုအ‌ေကာင္‌‌ေတြ။ ဝွက္ထားတယ္။ အစြယ္‌‌ေတြကို ဝွက္ထားတယ္။ လက္နက္‌‌ေတြကို ဝွက္ထားတယ္။ ေပါင္မုန္႔‌ေတြကိုဝွက္ထားတယ္။ ‌ေနာက္ဆံုးငါ့ကိုယ္ငါျပန္ဝွက္ထားလိုက္တယ္။ စၾကဝဠာဆိုင္ရာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ။/ ေျပာေနရင္း လက္က ဆက္ေရြ႕/ ..../...../....../ တစ္ေနရာေရာက္ရင္ေတာ႔ ပုဒ္မ သုိ႔မဟုတ္ full stop ဟာ ခ်ကုိခ်ရမယ္႔ အဆုံးသတ္။            ။

                                                                                                          ရဲရင္႔လမင္း၊ ေရႊမုိးျမဴ