#ေအာ္ထား ေအာ္ထား နာဇီ႐ုပ္နဲ႔ေကာင္ေတြ

ကမၻာလည္းသစ္တယ္

ကဗ်ာလည္းသစ္တယ္

အေတြးအေခၚလည္းသစ္တယ္ အယူအဆလည္းသစ္တယ္ ေခတ္သစ္ငတာဟာ ျမင္းကိုဘယ္လိုထိန္းရမွန္းမသိေတာ့ သိဒၵတၳအသစ္ဟာ တာထြက္ကတည္းက ထစ္ေနတယ္ ဒီမွာေရငတ္လို႔မၿပီးေသးဘူး ဒီမွာေရနစ္ေနျပန္ၿပီ ဝါဒလည္းသစ္တယ္ အာရံုခံစားပံုလည္းသစ္တယ္ ေထြးလိုက္တဲ့တံေတြးလည္းသစ္တယ္ မ်ိဳမက်တဲ့ထမင္းလုတ္လည္းသစ္တယ္ ကဗ်ာထဲကိုယ္လံုးတီးနဲ႔ဝင္လာတဲ့ဘာသာစကား အတြင္းခံကိုစြန္႔ၿပီး ေခါင္းႀကီးကိုတည္ေပးလိုက္သလိုမ်ိဳး ခင္ဗ်ားဘယ္ႏွခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရေသးလဲ ေမြးလာတဲ့ကေလးေလးလည္းသစ္တယ္ သေႏၶေျမာက္သြားတဲ့သုတ္ပိုးလည္းသစ္တယ္ ေရြ႕ေနတဲ့တိမ္ေတြလည္းသစ္တယ္ ျပဳျပင္ဖန္တီးထားတဲ့တရားေတာ္လည္းသစ္တယ္ အနတၱတဲ့ ထပ္ေတြ႕တဲ့ေနာက္တစ္ေကြ႕/တစ္ဘဝလည္းသစ္တယ္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေကာင္ေလးဟာ ဟစ္တလာလိုႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔ သတိထား ပါးစပ္ထဲဗံုးပစ္ထည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္ကိုအေကာင္းစားေကာ္နဲ႔အကပ္ခံရသလိုမ်ိဳး သခၤါရလည္းသစ္တယ္ လူသားတံဆိပ္ကုန္ေတြလည္းသစ္တယ္ သူ႔ကိုယ္သူဘုရားသခင္လို႔ထင္ေနတဲ့ေကာင္လည္းသစ္တယ္ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးတဲ့ ျမည္းစရာမလိုပဲသစ္တယ္ ယဥ္ေက်းမႈတဲ့ ခ်က္မွာနားကြင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ကမၻာစစ္ႀကီးတစ္ခု ထပ္ေတြ႕သလိုမ်ိဳး လွပ္ထားတဲ့ဗိုက္သားကို လစ္ရင္လစ္သလို ကာေမသုစိတ္နဲ႔ရီပို႔ေတြလွမ္းလွမ္းထု ဖ်က္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းလည္းသစ္တယ္ ေသြးေတြရဲေနတဲ့ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားလည္းသစ္တယ္ ေျမႀကီးေပၚကိုျပဳတ္က်သြားတဲ့ သရက္ေစ့ေလးလည္းသစ္တယ္ ေဟာ့ဒီမွာ ပါးစပ္ယားရင္စုပ္ဖို႔ သရက္ေစ့ ေဟာ့ဒီမွာ လက္ယားရင္ေရးဖို႔ ဘာသာစကား ေဟာ့ဒီမွာ အကုသိုလ္ယားရင္ ကုတ္ဖို႔ဓမၼ ႐ိုး႐ိုးပဲယားယား ႐ွယ္ပဲယားယား ဝဲေပါက္လို႔ပဲယားယား ဒါဟာ အေရျပားကိစၥ ဘာသာစကားကိစၥမဟုတ္ဘူး ယားၿပီးေအာ္ရင္ ဒါဟာ ယားၿပီးေအာ္တဲ့ကိစၥပဲ ေတြ႔လား ေခတ္ဟာဘယ္ေလာက္ေတာင္သစ္လဲဆို ငတာဟာျမင္းအစား ကေလးထိန္းေနတယ္ ျမက္ႀကိဳက္တဲ့လူေတြၾကည့္ဖို႔ ေနာက္တစ္ဆင္းမွာ ဗလေတာင့္တဲ့ ဘဲႀကီး ဗိုက္ႀကီးဖို႔ေစာင့္ေနၿပီ ေမြးလာတဲ့ကေလးဟာ ရာဟုလာအသစ္ ျဖစ္/မျဖစ္ကေတာ့ ဖိနပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေကာင္ေလးကိုပဲ ေမးၾကည့္ရမယ္။ . ရဲရင့္လမင္း ၂၀၁၆၊ဂြၽန္