၊ကဗ်ာလုပ္တမ္း ကစားၾကမယ္။

လည္ေခ်ာင္းထဲက စတဲ့ဇာတ္လမ္း လိႈဏ္ေခါင္းထဲ ပ်ံဝင္သြား၊

တြားသြားသတၱဝါေတြ ၊ ဆား နႏြင္း အခ်ိဳမႈန္႔ နယ္ၿပီးရင္ သခၤါရတရားဆိုတာ

ခပ္ႄကြပ္ႂကြပ္ေလး ေၾကာ္ပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား၊

ဝါးလံုးကြဲေအာင္ ဝါးလံုးေခါင္းထဲမွာပဲ ရယ္ၾက၊က်ဆိမ့္တစ္ခြက္နဲ႔

စိတ္က်တစ္ညေနဆိုတာ ဒီေျမေပၚ ငါတို႔အတူရိွတုန္း မင္းရင္ဘတ္ထဲက အနာေတြကို

ငရဲမီးနဲ႔ေဆးႃပီး မင္းေျပာခဲ့တာ မဟုတ္လား၊ ဆူးရဲ ၊

The slave's dream ထဲက ၾကာပြတ္သံကို ၾကားၾကားေနၾကရတဲ့ မာလာယုကြၽန္းေပၚက လိပ္ေတြ၊

လိပ္ေနေအာင္ လိပ္ေနၾကတဲ့ တရားမဝင္ လိပ္ေတြ၊အႃမဲတမ္း၊

အရိပ္ေတြကို ငတ္ေနၾကတဲ့ ေခတ္အေဝအဝါးႀကီးထဲ ခါးလယ္ကျဖတ္ခ်ခံလိုက္

ရတဲ့ သစ္လံုး၊

ဝုန္းခနဲ ေသာၾကာၾကယ္ႀကီးေႂကြသြား၊ေကာင္းကင္ဟာၾကည္လင္သန္႔စင္လာ၊

ဖ်တ္ခနဲ ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္ႄကီး ဆိုက္ေရာက္၊ေျမျပင္ဟာ အနက္ေရာင္အကြက္အကြက္ေတြ ေပၚလာ၊

ငါ တို႔ေတြ မီးကို မီးလို႔မျမင္ၾကရ ၊ မီးလိုမလံႈၾကရ ၊ မီးရဲ႕မယ္လိုဒီအတိုင္း တံလ်ွပ္ေပၚမွာ ကခုန္ၾကရ၊

ဗူးထဲက ဘီယာကို လိင္စကားေျပတစ္ပုဒ္နဲ႔ လဲလွယ္၊အျပစ္ရိွ၊အမိႈက္ရိွ၊မပစ္ရ၊မျပရ၊ဘံုဝါဒ၊ဘံုဆႏၵ၊

ဆႏၵကိုဗံုလုပ္ ၊ ဝါဒကိုဗံုလုပ္ ၊ ျပီး ၊ ခါးေလးကိုင္းလို႔ လမ္းေပၚထြက္ထြက္ တီး ၾက၊

ရေကာက္နဲ႔ ရတဲ့ ဘဝ ေကာက္ေကာက္ႄကီးေတြကို ထမ္း

ၿပီးေျပးလာမယ္ ေအသင္ၿမိဳ႕ကအေျပးသမား ဖိုင္ဒစ္အိဒီရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔၊

ငါ ေလ မင္း ဆီ၊

ဒီကမၻာႀကီးကို အစိုးရတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းပင္လယ္၊

လည္ေနတဲ့ ပန္ကာ႐ပ္ရင္ လည္ေနတဲ့ ေဝဒနာကိုေတြ႔မယ္၊

မယ္မယ္ဖုရားေတြကေရာ ဘာသားနဲ႔ ေဆာက္တည္၊

ဒီေန႔ေနသာ၏ ေပါ့၊ေစာရနကၡတ္နဲ႔ ေဆာ့ကစားမလား hunger game ထိုင္ၾကည့္မလား၊

စိတ္ကို ေလဖိအားနည္း ရပ္ဝန္းမွာ ရပ္တန္႔ ၊ၿပီး၊ ႐ုပ္ကို ႏ်ဴထရီႏိုစက္ဝန္းထဲ ထိုးထည့္၊

@

ငယ္ငယ္က ပိန္ပိန္ေလး တစ္ေကာင္ဟာ ဂ်စ္ကန္ဂ်စ္ကန္နဲ႔ ပန္းျခံထဲကိုဝင္လာတယ္။

လူျပတ္တဲ့လမ္းထဲဝင္လိုက္ရင္ ေရာင္စံုထီးေတြေအာက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမင္ရမယ္။

ဟိုဘက္မွာ အမိႈက္ပံုး။ဒီဘက္မွာ `သတိ´ လမ္းျပင္ေနသည္ ဆိုင္းဘုတ္။မိုးက ရြာေနၿပီ။

ဘယ္နားမွာ ေအာင္းရမလဲ။ခင္ဗ်ားတို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက က်ယ္တယ္ဆို။ခင္ဗ်ားတို႔

ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ဘာသာတရားကမွ ျမင့္ျမတ္တယ္ဆို။အစမွာ႐ိုး တဲ့ အစိုးရကို ႏိွပ္ေနတဲ့

ကီးဘုတ္လို ထ ထ႐ိုက္ခြဲပစ္တာ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္း။မီးစင္ၾကည့္က မွေတာ့ ပူမေပါ့

ငါ့သား။ပန္းျခံထဲက အုတ္ခံုေတြဟာ ေနေလာင္ခံထားရတယ္။ကိုအယ္လ္ျဖဴရဲ႕ စာသား

လိုေပါ့ ခရီးတို႔မဆံုးခင္အထိ ငါဟာမွားယြင္းရဦးမယ္။ကိုးနဝင္း လား ကိုေနဝင္း လား။

ဂ်ပန္မူလီလား တ႐ုတ္မူလီလား။ခင္ဗ်ားေတာ့ အစုပ္ခံရေတာ့မယ္။ေရာဂါက ေကာသလမင္း

အိပ္မက္ ၁၆ ခ်က္နဲ႔။ရာသီဥတုက ေလဖိအားနည္းရပ္ဝန္းတစ္ခုနဲ႔။sexy ေပါ့က်ညေနခင္း။

ဘရိတ္နဲ႔လီဗာ မွားနင္းမိရင္ ရင္ဘတ္ေပၚကၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္ထြက္ကုန္ဦးမယ္။

ပုခတ္ဆိုတာ အေမကခ်ည္းပဲ လႊဲတာမဟုတ္ပါဘူး ကေလးေလးေရ။ဘဝမွာ ႏူးညံ့ျခင္းကို

ေရသန္႔တဗူး စာေလာက္ေတာင္ မေသာက္သံုးခဲ့ရေလသူ။ေဟာ့ဒီလက္ေတြ ေသြးစိမ္း႐ွင္႐ွင္

ထြက္ၿပီး ေႏြးေထြးခဲ့ပါတယ္။ႃသကာသေလာကႀကီး ကို လင္းေဝအိမ္ ရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔

ရိွခိုးခဲ့ပါတယ္။ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ ေခတ္ႀကီးကို တြန္း/ပြတ္ထုတ္ေနတာ။ေကာင္းေသာ ေရြ႔ျခင္း။

မည္ပါေစ။ဂ်စ္ကန္ဂ်စ္ကန္နဲ႔ ပန္းျခံထဲက ျပန္ထြက္လာတဲ့ ေကာင္ေလးတေကာင္။

စေတာ္ဘယ္ရီခင္းႀကီးကို သူမေတြ႔ခဲ့ရဘူး။

ရဲရင့္လမင္း