မာရီဂ်ဴးနားျမစ္ထဲမွာ ကဗ်ာဟာ တစ္ခါတစ္ရံ

အၾကည္ဓာတ္ကေလးလဲ့ေနတဲ့ ကဗ်ာက ပါးပ်ဥ္း ေထာင္ေနတဲ့

အယူအဆေတြကို ေဟာ့ဒီလက္ခလယ္ထဲ ထည့္သိမ္းထားတယ္။

ဂႏၴ၀င္+ကဗ်ာ၊ေမာ္ဒန္+ကဗ်ာ၊ပို႔စ္ေမာ္ဒန္+ကဗ်ာ၊ ေရာမႏၲိက+ကဗ်ာ၊

နီယို+ကဗ်ာ၊အယ္လ္ပီ+ကဗ်ာ၊ဒစ္ဂ်စ္တယ္+ကဗ်ာ၊ဖလာ+ကဗ်ာ၊

စကားေျပ+ကဗ်ာ၊အက္ေဆး+ကဗ်ာ၊ကြန္ဆက္ျခဴရယ္+ကဗ်ာ၊

အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ+ကဗ်ာ၊ေခတ္ေပၚ+ကဗ်ာ၊ေခတ္ၿပိဳင္+ကဗ်ာ၊Sex+ကဗ်ာ၊

စစ္+ကဗ်ာ၊ၿငိမ္းခ်မ္းေရး+ကဗ်ာ။

ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးလည္းပါတယ္။ညီလင္းႏိုင္လည္းပါတယ္။လင္းလက္တာရာလည္း

ပါတယ္။အဲလိေယာ့ခ္လည္းပါတယ္။ေရႊကိုယ္နတ္လည္းပါတယ္။ကိုသ်ွားလည္း

ပါတယ္။လက္ဝဲသုႏၵရလည္းပါတယ္။ဆူးရဲလည္းပါတယ္။ျမဝတီမင္းႀကီးဦးစလည္း

ပါတယ္။ေက်ာ္ဦးလည္းပါတယ္။အယူဝါဒေပါင္းစံုနဲ႔ လိႈင္းမူးေနတဲ့ေလွႀကီး။

ကဗ်ာကိုသားလာစပ္တဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔စိတ္ေတြ သိမ္ေမြ႔ပါေစ။

ကဗ်ာမွာတံတားလာထိုးတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရင္ဘတ္ေတြ ယဥ္ေက်းပါေစ။

မနက္အေစာႀကီးထတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလးဟာ ကဗ်ာ။

မနက္အေစာႀကီးျပန္တဲ့ ပလက္ေဖာင္းေပၚက စကတ္တိုတိုငွက္ကေလးဟာ ကဗ်ာ။

ကဗ်ာဟာေခတ္ကိုမျမင္ခ်င္လို႔ အုန္းလြဲေနတယ္။

ကဗ်ာဟာစစ္ကိုမျမင္ခ်င္လို႔ ဇက္က်ိဳးေနတယ္။

ပစၥည္းသခၤါရ၊လူသခၤါရ။အာဏာသခၤါရ၊ကဗ်ာသခၤါရ။

ေက်ာက္ေပၚမွာထြင္းေတာ့ ေက်ာက္ကဗ်ာ၊ေခတ္ေပၚမွာထြင္းေတာ့ ေခတ္ကဗ်ာ။

ကဗ်ာဟာသြားေခါတယ္၊ကဗ်ာဟာအရပ္ျမင့္တယ္၊ကဗ်ာဟာသမိုင္းဆန္တယ္။

ကာရန္ရိွတယ္။ကာရန္မ့ဲတယ္။နံေဘထပ္တယ္။နံေဘမဲ့တယ္။

စိတ္အလ်ဥ္ေရးနည္းနဲ႔စီးဆင္းတယ္။နယ္နိမိတ္ေတြက်ိဳးပ်က္တယ္။

နယ္နိမိတ္ေတြသတ္မွတ္တယ္။ဘာသာစကားကိုခ်ဲ ့ထြင္တယ္။သိမႈကို

တည္ေဆာက္တယ္။ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာပါးဝဖို႔လည္းလိုအပ္တယ္။

*Carbon Circle ကိုမွတ္မိလား။*Water Circle ကိုမွတ္မိလား။

*ပိုတယ္ကဲတယ္ဆိုတဲ့ေမာင္ သုသာန္အိမ္ေလး ေဆာက္ရေအာင္။

႐ူပေဗဒရဲ႕ကဗ်ာက မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းဟာ Infinity မွာဆံုေတြ႔တယ္။

သခ်ၤာရဲ႕ကဗ်ာက မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုေတြ႔ဘူး။

ႃခြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အခုေလာေလာဆယ္ ဥၾသဆြဲၿပီးထြက္ခြါသြားတဲ့ ရထားႀကီးဟာ ကဗ်ာ။

ကဗ်ာဟာဆရာနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဆရာအလုပ္ခံရတယ္။ကဗ်ာသခၤါရ၊ဆရာသခၤါရ။

နိမိတ္ပံုႏွာေစးေနတဲ့ကဗ်ာ၊ဘာသာစကားႂကြက္တတ္ေနတဲ့ကဗ်ာ။ကဗ်ာဟာ

ကိုးလလြယ္ဆယ္လဖြားမဟုတ္ဘူး။ကဗ်ာဟာကိုးကြယ္ရာဘာသာတရားမဟုတ္ဘူး။

တစ္သားေမြးတစ္ေသြးလွေနတဲ့ စိတ္ရဲ႕ဒႆန၊တစ္ဘဝလံုးလြယ္ထားတဲ့ခံစားခ်က္ရဲ႕သေႏၶ။

ကဗ်ာဟာ တားေဆးထိုးလည္း ဒုလႅဘတရားမွာ အလွ်ံျငီးျငီးကမ္းလာကပ္တဲ့ ယာဥ္ပ်ံႃကီး။

ကဗ်ာရဲ႕ေျခေတာ္ရင္းမွာ ကဗ်ာစစ္စစ္ေတြကသာ ကဗ်ာေမြး ကဗ်ာေတာင္ ေျပာင္လိမ့္မယ္။

သတၱ၀ါ တစ္ခု၊ကံတစ္ခုပဲ။ကဗ်ာဟာဦးထုပ္ေျခာက္လံုးေစာင္းၿပီး ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု

ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကိုစိတ္ေအးလက္ေအးေတြးေခၚေနတယ္။

ဖီေလာ္ေဆာ္ဖီကီးနဲ႔ပဲညိွညိွ၊အီမို႐ွင္နယ္႐ႈေထာင့္ကပဲတြန္တြန္

ေလာဂ်စ္ဆိုတဲ့ဘိုးတံမွာ ကိုယ့္လူရဲ႕ပါရမီေတြ ေရာမတစ္ၿမိဳ႕စာေလာက္

မီးတဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနဖို႔လိုတယ္။

                                                                                              ရဲရင့္လမင္း

                                                                                              12102013

(*) 1996/97 အေျခခံပညာအထက္တန္းမွ 'Bio' ႏွင့္ 'Chemistry'သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ား။